"Las revistas recadan, dun xeito moi vivo, a colleita cultural de cada tempo. Son coma espellos, onde se reflexan feituras e actitudes que os libros non sempre poden recoller..." Xosé Filgueira Valverde
En la Revista Literaria CRISTAL (en concreto en el número 6 de diciembre de 1932) aparece un soneto inédito de Federico García Lorca ( escrito en 1929 en Estados Unidos). Algunos integrantes del consejo de redacción le pidieron un poema para incluirlo en la revista. Más tarde, el poeta los acompañó al Café Moderno donde se desarrollaban importantes tertulias literarias y políticas frecuentadas por Valle- Inclán y Castelao. ("... Lorca solicitó un lugar para escribirlo y una cuartilla. Cruzamos la plaza de San José y entramos en el salón pequeño del café Moderno. Sobre una de aquellas pesadas mesas de mármol donde Luis Amado tantas cuartillas escribiera para Proel, Federico, sin tardanza, compuso un bellísimo soneto, de gran sonoridad, y con "duro acento romano": Yo sé que mi perfil será tranquilo (...) (Luciano del Río) .
El poema aparecerá más tarde en Poemas póstumos en el volumen VI de las Obras completas de García Lorca, publicadas por Losada a partir de 1938.
Lorca estuvo en Pontevedra en varias ocasiones, la primera en agosto de 1932 con su grupo teatral"La Barraca". La segunda visita se produce poco tiempo después, en noviembre , al ser invitado el poeta a pronunciar una conferencia sobre la pintora María Blanchard.
En otro noviembre, el 25 de noviembre de 2009, leo el artículo de Carles Geli, en El País , sobre la salida a subasta de un soneto manuscrito de Lorca dedicado a la violinista catalana Nieves Gas (al final de la conferencia del poeta en el Ritz de Barcelona , titulada "Nueva York en un poeta", el 16 de diciembre de 1932).Este poema es el mismo que Lorca escribía para ser publicado en Cristal.
..............................................................................................
Cristal es una revista literaria nacida durante los años de la II República e impulsada por un grupo de escritores de Pontevedra; en ella colaboraron ilustres figuras literarias como Castelao, Ramón Otero Pedrayo, Manuel Antonio, Federico García Lorca, Juan Ramón Jiménez... En estos momentos releo la hermosa edición facsímil editada por la Xunta de Galicia.
1 Comentarios:
Tamén en novembro topéi eu con Federico García Lorca e Galicia, así son as cousas. O 21 de novembro deste ano, agasalloume unha amiga cun libro de don Francisco Fernández del Riego, oportunamente rescatado por ela dunha expurgación ignominiosa, que contén, entre outras cousas, unhas atractivas páxinas sobre unha visita de Lorca a Galicia.
"Foi en Santiago onde o coñecemos na primavera do ano 1932. Viña da Coruña, de ler e explicar anacos do libro POETA EN NUEVA YORK."
Moitos dos xoves que o recibiron colaboraban na publicación RESOL, que dirixía Arturo Cuadrado "...tratábase dunha mostra literaria que levaba ó subtítulo de folliña voandeira do pobo: En realidade era como unha pequena revista, cun ou dous pregos de papel de diferentes cores: branco, verde, amarelo, rosa, azul. Repartíase gratis polas rúas. Contiña poemas e anacos de prosa poética de autores antigos e modernos, galegos ou foráneos. (...) Lorca puido ollar así canta paixón pola poesía había naquela afervoada mocidade, que o recibía co corazón na man."
Máis adiante, alude del Riego ós poemas galegos do granadino, froito desta visita e do feitizo que Galicia obrou nel: "A súa peculiar arte para sintetizar elementos estéticos manifestouna en SEIS POEMAS GALEGOS. Seis belas composicións que compoñen o breve volume, prologado por Eduardo Blanco Amor e publicado por Nós en 1935, como ofrenda do poeta ó noso país" e afonda nos méritos do xenio artístico lorquiano "a súa forza imaxinativa estendeuse sobre o escenario de Galicia en dúas direccións: ó ancho, colonizando a paisaxe; ó fondo, caletrando na substancia da alma. Así puideron nacer con verdade os seus poemas galegos. Neles sobrancea a orixinalidade das imaxes descritivas, o habelencioso ritmo métrico, o emprego de formas paralelísticas dos nosos Cancioneiros medievais", para rematar cun sentido eloxio: "Estes seis poemas quedaron no corpus da poesía galega como mostra do temperamento e da sensibilidade de Federico García Lorca. Veu a Galicia, e na nosa propia fala recolleu a verdadeira esencia da paisaxe e o espírito galego. (...) Meteuse no cerne do popular galego, coñeceuno de contado, recreouno con voz persoal. As imaxes que incorporou á poesía na nosa língua din cumpridamente da medida lírica coa que interpretou as paisaxes, as xentes, a alma de Galicia."
Indica Fernández del Riego que o poeta voltou a Galicia un ano despois, con La Barraca e o seu teatro itinerante por campos e aldeas, " ata os nosos veu tamén Lorca, enfundado nun mono azul co emblema da Barraca. Consistía este nunha roda e unha máscara, bordadas sobre o peito".
Francisco Fernández del Riego. "García Lorca poeta en galego", en SINAIS DUNHA CULTURA.
Nota de Ubú
Fernández del Riego tamén fai uso da "língua inútil".
Publicar un comentario